waarheid of niet....

 het trieste is dat ik heb toegestaan dat hij een tekening van mij heeft meegenomen met de woorden dat  deze tekening voor hem gemaakt zou zijn. Maar dat was niet zo. Ik had dit nooit moeten doen, Regelmatig geef ik tekeningen weg uit liefde of gewoon.... nu voel ik mij misbruikt en ik heb mij laten misbruiken Het eten dat hij meebracht had ik niet moeten accepteren, ik wilde dit eigenlijk niet, dit gaat ook de container in.

 ik kan alleen maar schreeuwen, het is weer gebeurd en de uitsmijter weer dat ik geen begrip toon, altijd maar bezig om de ander de schuld te geven niet te willen praten en dan weer weglopen, ik ben zo moe en zo ziek, wat een nachtmerrie, heb pillen geslikt

 En tot slot: als ik eerlijke vragen stel dan klets je er om heen of probeer je het bij mij neer te leggen  Zo breek je me stukje bij beetje af. Ik heb mijn eindpunt bereikt. Er valt niets meer af te breken

 Ik ben vaak genoeg gepest en dit gaat nog steeds door. Ik herken dit. Pesten is een bijna voortdurend blokkeren een ander naar beneden halen op zoek naar plekken die pijn doen zodat de ander op een gegeven moment niets meer waard is en zich niets meer waard voelt.  Dit kan ongebreideld doorgaan omdat niemand dit ziet of weet en omdat het ontkend zal worden

 er zijn dagen dat hij bij elk telefoongesprek de verbinding verbreekt.Bijna elk gesprek begint met een beschuldiging. Toen ik zei dat ik zijn opmerkingen noteer, kreeg ik onmiddellijk terug dat ik al genoeg van mijzelf noteer, Dit is weer een duidelijk voorbeeld van niet willen luisteren, respecteren. En daarnaast het kleineren het zoeken naar iets waarmee je de ander naar beneden kunt halen Voordat ik stopte met roken bleek hij opeens in mijn huis te zijn toen ik dacht dat hij was vertrokken. Hij kwam de kamer binnen zag dat ik aan het roken was, duwde mij omver, sloeg mij op mijin hoofd, trapte op mijn voet, ik viel languit op de bank. De ventilator viel met een klap op de grond. Hij pakte de sgaretten af. Dit is dan iemand helpen met stoppen met roken?  Het was een nachtmerrie. Later vond ik beneden bij mijn voordeur de aansteker terug.

 Tekenen van rouw. Degenen die ik liefhad zijn allen overleden. Ook al zijn ze er niet meer, zijn ze er nog wel. Hun manier van sterven was traumatisch

 Soms wordt er geweld gebruikt, iets waar ik me diep voor schaam. geen mens die dit weet, nu wel.

 Zolang jij mij blijft blokkeren is het niet nodig om de tijdsaanduiding aan te zetten.  Jij wilt controle hebben, maar ik ben een vrij mens. Het voortdurende geblokkeer van jou is voor mij een klap in mijn gezicht, een teken dat ik niet mag bestaan

 wat er gebeurt  Bericht aan  G. dat ik problemen heb met het stiekem fotograferen van mijn kast(en)  zal zeker niet gerespecteerd worden. Ik heb hier nooit toestemming voor gegeven, ook dat er dingen uit mijn huis verdwijnen waarvan  jij vindt dat ze niet goed zijn en die je meeneemt of elders verstopt, gaat heel erg over mijn grenzen. Maat ik mag geen grenzen hebben, ik heb geen recht van bestaan, ik heb geen recht van privacy. Ik zou juridisch stappen kunnen ondernemen, maar dat wil ik niet. Dan kom ik in een situatie terecht die mij nog meer zal beschadigen dan ik al ben,  Zelf heb ik nog nooit een ander mens beschadigd. Ik heb nooit iemand pijn willen doen zoals dat bij mij is gebeurd en nog steeds gebeurt.  Het enige wat ik kan doen is eerlijk hiervoor uitkomen.zeggen dat ik geen enkele vorm van haat ken . Zeggen waar ik zo naar verlang  nl naar rust warmte en liefde.